نگيني به‌نام الموت
الموت، شهري افسانه‌اي كه درباره آن داستان‌هاي بسياري روايت شده است. پاييز فصل خوبي براي سفر به الموت است.
از قزوين كه به سمت جاده الموت حركت مي‌كنيد، به قلعه‌اي سرخ و خاكستري رنگ مي‌رسيد كه يكي از منحصربه فردترين قلعه‌هاي ايران است. اطراف قلعه از هر چهار جهت پرتگاه است و تنها راه ورود، در انتهاي ضلع شمال شرقي واقع شده است. اوان، درياچه‌اي با زلال‌ترين آب‌هاست كه مي‌توان در آن قايق سواري و ماهيگيري كرد.
پاييز فصل خوبي براي سفر به الموت است
روستاي افجه
يكي از بهترين مناطق براي سفري يك روزه، روستاي افجه است. روستايي با آب و هواي خوش و سرسبز كه دشت هويج آن بسيار معروف است. هرچند اين روزها هرچه بگرديد هويجي در آن پيدا نمي‌كنيد و اين قضيه به گذشته‌هاي دور برمي‌گردد. علاوه بر گشت و گذار در مزارع و باغ‌هاي اين منطقه، اگر دل‌تان خواست مي‌توانيد سري نيز به دره شمالي افجه بزنيد، جايي كه از بقيه نقاط بكرتر است.
آبشار پسچويك با ۱۵ متر ارتفاع در فاصله يك و نيم كيلومتري شمال شرق افجه و آبشار موآب ، قبل از دشت هويج از ديدني‌هاي اين منطقه است. هرچند كه باغ‌هاي گيلاس اين نقطه كه در بهار شكوفه زده و بين آبشار پسوچيك و دشت هويج قرار دارند، چشم هر بيننده‌اي را خيره مي‌كند.
با عبور از جاده لشگرك به روستاي افجه و دشت هويج مي‌رسيد.
يكي از بهترين مناطق براي سفري يك روزه در پاييز، روستاي افجه است
آبشار گزو
اگر دل‌تان مي‌خواهد تنها دو ساعت در راه باشيد و بعد به منطقه‌اي بكر و خوش آب و هوا، با درختان سربه فلك كشيده برسيد و در كنار آبشاري، خستگي راه را از تن به در كنيد، آبشار گزو مي‌تواند مقصدتان باشد. آبشار گزو كه ۴۸متر ارتفاع دارد، در دل جنگل‌هاي سرسبز شمال واقع شده است.
اين آبشار، كنار امام‌زاده‌اي معروف به سه بزرگوار گزو در فاصله۱۵ كيلومتري زيرآب سوادكوه قرار گرفته و اگر وقتش را داشته باشيد و به سد البرز يا لفور كه با آبشار فاصله كمي دارد سري بزنيد، جايي كه اسب‌ها بر زيبايي‌اش افزوده‌اند و تا چشم كار مي‌كند مه و سبزي است، پكيج سفرتان كامل مي‌شود. هرچند كه راه آبشار نيز از كنار سد و جنگل‌هاي بكر لفور مي‌گذرد.براي رسيدن به گزو، بايد از جاده فيروزكوه تا شيرگاه برويد، بعد از شيرگاه از طريق جاده لفور در پشت سد در حال ساخت البرز، وارد جنگل زيبا و بكر لفور شويد.
آبشار گزو براي سفر در روزهاي پاييزي پزينه مناسبي است
دشت لار
زماني دشت لار مكاني بود كه پادشاهان براي فرار از گرماي هوا به آن پناه مي‌بردند و حالا اين دشت محلي است كه رفتن به آن مخصوص گروه خاصي نيست. دشت لار كه يكي از قشنگ‌ترين و خوش آب و هواترين دشت‌هاي اطراف تهران است، در كوهپايه دماوند و نزديكي آمل قرار دارد. تنوع گياهي و جانوري در دشت لار بسيار است، به‌گونه‌اي كه هم گون، هم آويشن، هم كاسني و هم شيرين بيان در آن پيدا مي‌شود.
جانوران اينجا نيز مثل گياهانش متنوعند و شامل پلنگ، گرگ، روباه، عقاب طلايي، افعي البرزي، بزمجه، مارمولك، خرس قهوه‌اي، گراز، كل و بزكوهي، قوچ و ميش، آهو و... مي‌شود. دربهار، دشت لار پر از گل‌هاي زرد و شقايق مي‌شود و آن را به تابلويي بي‌مانند تبديل مي‌كند. اطراف چشمه دوبرار، يكي از قشنگ‌ترين جاهاي اين منطقه است.بايد به روستاي ايرا برسيد و رسيدن به آن نيز، بعد از خروج از لواسان وعبور از برگ جهان و نيكنام ده و يا از مسير جاجرود با عبور از كنار سد لتيان و گذر از نيكنامده و انشعاب از روستاي كلان خيلي راحت ميسر مي‌شود.
بازدید:
